خاطره ای مربوط به عملیات کربلای 1
یازدهم تیرماه 1365 بود. گردان حضرت علي‌اكبر در حال پيشروي براي پاكسازي منطقه مهران بود.
گروهان نصر به فرماندهي شهيد علي‌رضا آملي در روي جاده مهران-دهلران قرار گرفته و راست جاده كنار پل بتني در حال احداث مستقر و با دشمن درگير بود.
در همين حال، دشمن که در حال فرار بود، در نزديكي خط خودش يك نفربر را جا گذاشت. شهيد آملي از بچه‌ها سراغ کسی را گرفت که وارد به راندن نفربر باشد. شهيد محمد كريم پناه داوطلب شد.
همه میدانستند که روحيه ايثارگرياش باعث شده بود داوطلب شود، وگرنه هیچکس به خاطر نمی‌آورد محمد نفربر رانده باشد!
به هرحال محمد به همراه يكي دو نفر دیگر، حین تيراندازي بين خط خودي و دشمن، به سمت نفربر كه در چندصد متري‌شان بود رفته آن‌را حركت داده و به سمت خط خودي آوردند.
فرمانده گروهان (شهيد آملي) و معاون ايشان (شهيد قرباني) و جمعي از بچه‌ها و اكيپ فيلم‌برداري صدا و سيما با صلوات به استقبال آنها رفتند.
اين اولين غنيمت گردان در عمليات مهران بود. به لطف خدا در پيروزي عملیات کربلای یک (آزادسازي مهران) و فرار عراقي‌ها، آنقدر غنائم بدست آمد كه تا پايان جنگ ذخيره ما شد.
