شهید منصور مهدی
به روایت فرمانده گردان علی اکبر
شهید منصور مهدی از بچه های کم سن و سال اما بسیار معنوی بود. او در گردان علی اکبر مسئولیتی نداشت و یک رزمنده عادی بود، اما جزء بچه هایی بود که در گردان “دیده می شد”. آنقدر جذاب و دوست داشتنی بود که توی گردان بر سرش دعوا بود. همه دوست داشتند در چادر و دسته ای باشند که او بود. با 16 سال سن، شخصیتی بزرگ، همچون یک آیت الله العظمی داشت؛ به شدت مراقب رفتار و کردارش بود. اهل ملاحظه و مراعات بود، اهل مستحبات، او حتی مراقب خنده هایش هم بود.
***
یادم هست در عملیات سیدالشهدا وقتی دستور عقب نشینی آمد، من به مسئول گروهان گفتم برود سر ستون را راه بیندازد به طرف عقب تا بقیه بچه ها هم به آنها اضافه شوند.
منطقه پر از تپه ماهورها و درختچه ها بود و خیلی ها همدیگر را گم کرده بودند. یکسری مجروح شده بودند و یکسری هم هنوز در خط بودند که باید می رفتیم پیدایشان می کردیم و می آوردیمشان عقب.
مدام پیک ها را می فرستادم بروند بچه ها را جمع کنند و بیاورند عقب. خودم هم ایستاده بودم سر یک سه راهی تا مطمئن شوم کسی جا نماند.
آنجا منصور مهدی را دیدم که رفته بود آنطرف، اسلحه به دست، به حالت آماده باش نشسته بود…
به بیسیمچی گفتم برود او را بیاورد. بیسیمچی رفت دنبالش، اما او نیامد!
خودم سراغش رفتم و گفتم: بیا برو عقب.
از جایش تکان خورد و حرکت کرد. اما وقتی رفتم دیدم نیامد برود!
دوباره رفتم. پرسیدم: چرا نمی روی عقب؟!…
گفت: اول شما باید بروید.
گفتم: من ایستاده ام تا بچه ها را جمع کنم.
گفت: تا شما نروید، من هم نمی روم.
دنبالش رفتم و با تشر گفتم بیا برو. دوید دور تویوتای خرابی که آنجا زمینگیر شده بود. می چرخید دور ماشین و من هم به دنبالش.
جالب بود که ما رابطه ی نزدیکی با هم نداشتیم. نه در یک چادر بودیم، نه در یک دسته. اما آنجا حاضر نبود پیش از من برود عقب. مانده بود تا مواظبم باشد، چون من و بیسیمچی ام بدون سلاح بودیم و دشمن هم از سمت راست داشت می آمد به سمت ما و به شدت هم آتش و خمپاره می ریخت طوری که بسیاری از بچه ها حتی حین عقب نشینی، با انفجار خمپاره، چند تا چند تا با هم به شهادت رسیدند.
چند بار دور ماشین، دنبالش دویدم، اما او مصرّانه می گفت: تا نروید نمی روم.
همین هم شد. دست آخر، ما برگشتیم و او بعد از ما دنبالمان آمد.
شهید منصور مهدی در عملیات کربلای 5 به شهادت رسید.
هدیه به روح مطهرش صلوات
بعضی ها انگار برای زمین و زمینیان زیادند جایشان در آسمان هاست