معمولی‌طور

درباره شهید حاج شعبان نصیری

یادم می‌آید در مصاحبه‌ای گفت: «چرا شهدا رو آدم‌هایی بزرگ و دست‌نیافتنی معرفی می‌کنید، من که چیز غیر معمولی در آنها ندیدم. باور کنید اونها آدم‌های معمولی‌ای بودن.»

خودش هم همین‌طور بود. خیلی معمولی. مثل بقیه‌ی آدم‌ها ناراحت می‌شد، خوشحال می‌شد، جواب تلفنش را اگر نمی‌دادی دلخور می‌شد و قهر می‌کرد، جوک می‌گفت. مسافرت می‌رفت. محبت می‌کرد. عشق می‌ورزید، می‌گفت و می‌خندید، فال حافظ می‌گرفت، حتی می‌ترسید! البته نه از داعش، یک‌بار ترک موتور دوستش نشسته بود. راکب طوری از بین دو اتوبوس رد شد که اگر حاج شعبان «بسم‌الله» را نگفته بود، هر دو آن وسط له شده بودند! هر چند آنجا هم ترسش از این بود که نکند آخر کارش این‌چنین تمام شود.

حاج شعبان خیلی معمولی بود.

درست که فکر می‌کنم می‌بینم آن که غیر عادی است ما هستیم نه شهدا!

این که یک نفر که خودش هنوز سنی ندارد، تشخیص بدهد توجه به نوجوانان چقدر مهم است و برایشان روزها و هفته‌ها و ماه‌‎ها وقت بگذارد، غیر عادی نیست.

این که یک نفر اینقدر شیرین باشد و توی قلب همه نفوذ کند، طوری که پسر 8 ساله و پیرمرد 80 ساله او را (داداش) صدا بزنند، غیر عادی نیست.

این که یک نفر به خاطر دوستان شهیدش، شب عروسی پیراهن مشکی بپوشد، غیر عادی نیست.

این که یک نفر، تازه عروسش را رها کند و 8 سال اوج جوانی‌اش را بگذارد توی جبهه تا از کشورش دفاع کند، غیر عادی نیست.

این که یک نفر فقط خودش و خانواده‌اش را نبیند و دلش برای مردم مظلوم شهرها و کشورهای دیگر هم بسوزد و دوست داشته باشد کمکشان کند، غیر عادی نیست.

این که یک نفر ماشینش را بفروشد که گرفتاری کسی را برطرف کند و خودش در آستانه‌ی 60 سالگی با مترو رفت و آمد کند، غیر عادی نیست.

این که یه نفر برای حاجت دیگران، کاسه‌ی گدایی دست بگیرد و به هزار نفر رو بیاندازد تا گره از کار کسی باز شود، غیر عادی نیست.

این که یک نفر بدون مرز باشد و برای ارتباط با آدم‌ها، به نژاد و زبان و عقیده‌شان کار نداشته باشد، غیر عادی نیست.

این که یک نفر از سال 59 تا 59 سالگی در یک مسیر باشد، در صراط مستقیم. کج و راست هم نرود، غیر عادی نیست.

این که یک نفر از آخرین روز شعبان تا آخرین روز شعبان1، طوری زندگی کند که الگوی همه‌ی اطرافیانش باشد، غیر عادی نیست.

این که یک نفر بی‌قرارِ دین و وطنش باشد، غیر عادی نیست.

این که یک نفر اینقدر مهربان باشد، غیر عادی نیست.

غیر عادی ما هستیم؛

ما که فراموش کردیم برای چه آمدیم و به کجا می‌رویم.

حاج شعبان درست گفت: «از شهدا موجودات عجیب و غریب جلوه ندهیم.» همه‌ی ما قابلیت شهید شدن را داریم، فقط اگر غرق نشویم در دریای مواج آرزوهای دنیایی.

ما هم می‌توانیم هیچوقت نمیریم! جاودان شویم با شهادت، اگر مشغول بازی نشویم.

به قول حاج شعبان: «آدم‌ها همانطوری که زندگی می‌کنند می‌میرند، درست مثل دقایقی2 که شهید زندگی کرد و شهید مرد.» 3

درست مثل خودش!

ما هم می‌توانیم شهید شویم، اگر بخوانیم حاج شعبان را…بفهمیم حاج شعبان را…

*    *   *

1-حاج شعبان 29 شعبان به دنیا آمد و 29 شعبان هم به شهادت رسید.

2-شهید دقایقی فرمانده لشکر بدر بود که به لحاظ شخصیتی شباهت زیادی با حاج شعبان داشت. همان قدر محبوب و همان قدر محجوب.

3-یادداشت دست نوشته‌ی حاج شعبان.