سردار فضلی  یا همان  «حاج علی»  خودمان؛

همان که دیروز یکی از بزرگترین و قدر ترین لشکرهای سپاه اسلام (لشکر 10 سیدالشهدا) را فرماندهی می کرد و امروز قلب ها را،

این روزها بر تخت بیمارستان است و جراحات ناشی از مجروحیت های شیمیایی دوران دفاع مقدس را تحمل می کند.

یادش به خیر آن روزها؛ روزهای تکرار نشدنی دفاع مقدس، که می ایستاد جلوی دروازه قرآن و با همه ی رزمندگانی که عازم عملیات بودند، یک به یک روبوسی می کرد.

آری! راز محبوبیت حاج علی؛ «تواضع» او بود.

همان تواضع بود که وقتی شنید مادر دو شهید از رشت، از آرزوی دیدارش با سردار فضلی گفته، خودش از تهران به رشت و دیدار آن مادر شتافت.

به فضل الهی، پس از یک دوره شیمی درمانی، در روزهای گذشته، عمل جراحی «پیوند مغز استخوان» این سردار سرافراز انجام شد و امید است که به زودی به عرصه جهاد و خدمت بازگردد که جمع کثیری از رزمندگان دیروز و امروز، دل در گرو محبت او دارند.

عاجزانه از درگاه حضرت حق خواستاریم که به فضل خودش، سردار فضلی ما را سلامت و شفای کامل عنایت فرماید…

هر صبح و شام قافله ای از دعای خیر

در صحبت شمال و صبا می فرستمت

«««اللهم اشف کل مریض»»»

* گردان علی اکبر؛ زیرمجموعه لشکر 10 سیدالشهدا به فرماندهی سردار حاج علی فضلی بوده است.