شهادت قبل از شهادت

شهید مهدی عین اللهی

به روایتِ دکتر جواد چپردار

🌷🌹آقا مهدی عین اللهی🌹🌷

رزمنده ای که بارها به مقام شهادت رسیده بود!!!

عملیات بیت المقدس 2؛ رویِ ارتفاعات قمیش با رزمندگان دلاور: حمید قاسمی، رضا فیض، حسین افشار و …یک قبضه خمپاره اندازِ کماندویی خیلی جمع و جور، کنار مقدار زیادی گلوله ی خمپاره پیدا کردیم.

همانجا، سرِ قبضه را چرخاندیم و شروع کردیم به ریختن آتشِ خمپاره روی جاده ای که به آن مشرف بودیم و دشمن در حال عقب نشینی لجستیک بود.

یکی؛ گلوله سوارِ قبضه می کرد، یکی هم با نگاه کردن روی جاده، مثلا” گرا میداد!!!

چند گلوله که زدیم، عراق هم شروع کرد به زدن خمپاره. عجیب اینکه دقیقاً حول وحوش ما را می زد!!!

عمرمان به دنیا بود که آقا مهدی عین اللهی به دادمان رسید و گفت: زود جای قبضه را عوض کنید چون عراقی ها گرایِ آن را قبلا! ثبت کرده اند و …

تازه فهمیدیم چه سوتی بزرگی دادیم!!!

من و آقا مهدی زیر آتیش دشمن، قبضه را بردیم روی دامنه ی مشرف بر جاده کار گذاشتیم و با نگاه مستقیم به جاده، همه ی گلوله ها را درست به وسط جاده زدیم!!! فقط اگر خودروی عبوری؛ آمبولانس بود، اجازه ی تردد به آن میدادیم، به الباقی خودروها و نفرات، رحم نمی کردیم!!!

خلاصه آن که ستونِ لجستیک عقب نشینی دشمن را زمین گیر کرده بودیم.

آقا مهدی را همانجا برای آخرین بار دیدم.

او از همان دامنۀ قمیش و در همان عملیات بیت المقدس 2 با اصابت خمپاره، آسمانی شد و این بی‌سیم‌چی و فرماندۀ مخابراتِ گردان حضرت علی اکبر علیه السلام در کسوت یک رزمندۀ دلاور،خاکی و دریادل با آن سیمای نورانی به مقامی که شایسته‌اش بود، رسید.

اگرچه کسانی که او را می شناختند، می دانستند که مهدی قبل از شهید شدن، به مقام شهادت رسیده بود

او قبل از آسمانی شدن، بارها در قنوتِ نماز شب هایش، ملکوت و عرش الهی را با ناله های جانسوزش لرزانده بود.

مهدی بسیار دوست داشتنی بود.

او با چهرۀ نورانی، قلب سلیم، اخلاق شایسته، اخلاص، تواضع و یک دنیا مهربانی اش؛ در ذهن و قلب ما جای گرفته.

مهدی از آن بی‌سیم‌چی هایی بود که سیم عرفان به عرشِ آسمان داشت.

نام و یادش گرامی…