رزمندگان گردان حضرت علی‌اکبر به‌اتفاق سایر نیروهای لشکر سیدالشهدا دوره‌ی مرخصی خود را از تاریخ 22/1/67 آغاز کردند. نیروها امیدوار بودند که در روزهای پایانی مرخصی که مقارن با ایام ماه رمضان بود، بتوانند روزه بگیرند. ولي در نخستین روز ماه رمضان که مصادف با 30/1/67 بود خبر حمله‌ی عراق به فاو شنیده شد و در پی آن مرخصی لغو شده و نیروها از صبح همان روز در محل پادگان ولی‌عصر تجمع کردند. در حوالی ظهر نیروهای گردان با چند دستگاه اتوبوس به‌سوی منطقه حرکت کرده و فردای آن روز به اردوگاه شهید مسلم اسدی رسیده و در آنجا مستقر شدند.
در نخستین روزهای اردیبهشت سال 67، به‌تدریج برخی دیگر از نیروها از مرخصی بازگشته و به جمع گردان ملحق شدند. گروهان‌ها با استفاده از کادر و نيروهاي موجود، خود را برای انجام هرگونه ماموریت احتمالی برای بازپس‌گیری شهر فاو آماده کردند.
با سپری شدن چند روز از تصرف فاو توسط رژیم بعثی، احتمال پاتک از سوی ایران و آزادسازی آن کاهش يافت ولی گردان، کماکان در حفظ آمادگی خود کوشا بود و با توجه به جدا شدن برخی از فرماندهان دسته‌ها و نیروها، به دنبال طرح جدید برای سازمان‌دهی دسته‌ها بود.
در تاریخ 3/2/67، طرح سازمان‌دهی جدید مبتنی بر تشکیل هر گروهان برحسب 2 دسته به مرحله‌ی اجرا درآمد و متعاقب آن در تاريخ 6/2/67 تجهیز و تسلیح نیروهای گردان انجام شد.
پس از تجهیز و تسلیح نیروها، برنامه‌های آموزشی گردان، با جدیت ادامه يافت. از آن جمله در6/2/67 دوره‌ی آموزشی مقابله با عملیات ش.م.هـ در سطح گردان آغاز شد و در تاريخ 8/2/67 فرماندهان گروهان‌ها و دسته‌ها آموزش ستون‌کشی و راهپیمایی را اجرا کردند.
