به مناسبت سالروز ولادت جانباز دکتر حاج مجید رضاییان
نیمۀ دیماه؛ سالروز ولادت جانباز باصفای گردان حضرت علی اکبر علیه السلام؛ دکتر حاج مجید رضاییان است.
در آخرین تولد حاج مجید در این قرن، همرزمان ایشان دست به کار شدند و به ابتکار دکتر جواد چپردار، یک جشن تولد خاص! برای همرزمشان تدارک دیدند؛
جشن تولد مجازی-صوتی!
در این جشن خاص که در گروه مجازی رزمندگان گردان علی اکبر انجام شد، تمام پیامها به صورت صوتی ارسال شد و به همت سرکار خانم مهرزاد؛ دانشجوی استاد رضاییان، این پیامهای دوستانه و سرشار از عشق و صمیمیت، به ایشان منتقل گردید.
و به این ترتیب، خاطرۀ خوش 15 دیماه 1399 در خاطر رزمندگان باصفای گردان، ماندگار شد…
آغاز ماجرا…
و رفقایی که همیشه پای کارند…
همرزمان، یکایک پیامهای صوتی مملو از عشق و صمیمیت و محبت خود را ارسال نموده و همه دست به دست هم دادند تا خاطره پانزدهم دیماه 1399 برای همیشه در ذهنها ماندگار شود.
محمد سوداچی با صدای گرمش، زحمت تبدیل متون مرتبط به حاج مجید رضاییان به صوت را متقبل شد.
سرکار خانم مهرزاد؛ دانشجوی محترم دکتر رضاییان، موقتا به جای استاد، عضو گروه رزمندگان شد تا پیامها را به ایشان منتقل کند.
رضا شاعری؛ دانشجوی پیشین استاد نیز علیرغم مشغلۀ زیاد، حق استاد را ادا کرده و متن خود را که پیش‌تر نگاشته بود، تبدیل به صوت نمود.
حاج سید حمیدرضا جوزی و حاج سید حسین افشار با بیان خاطراتی از حاج مجید، دوستان را مستفیض نمودند و حاج سعید مومنی نیز با دستنوشتۀ زیبای خود، بر غنای این جشن افزود.
عصاره عشق و بصیرت و صفا و صمیمیت
و پایان…
با آرزوی سلامتی و عمر با عزت و برکت برای جانباز عزیز دکتر حاج مجید رضاییان
حاج مجید عزیز تولدت مبارک ان شاالله در رکاب حضرت ولیعصر عج روزی خور باشی ارادتمند شما سید علی موسوی
👌 👌 👌 گاهی با خودم که خلوت می کنم و تمام داشته هایم را مرور می کنم، ازخانواده،فرزند،خانه،باغ،ویلا،مدارج عالی آکادمیک،پست های سیاسی یا مدیریتی و …. خوشیِ تمام سال های بعد از جنگ را که می شِمارم!!!
به خودم نهیب می زنم که آیا می شود ؟؟؟ تمام داشته ها و حتی نداشته هایم را با یک لحظه!!! از خاطرات گردان علی اکبر (ع) در دفاع مقدس و کنار شهدا بودن عوض کنم؟؟؟ آیا می شود یک بار آن فضای وداع در شب های عملیات را بِستانم و همه ی دارایی ام را بدهم؟؟؟ ولی حیف که نمی شود و به قول شهید آوینی؛
👌 👌 “” پندار ما این است که ما مانده ایم و شهدا رفته اند، امّا حقیقت آن است که زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده اند””
👌 👌 👌 ولی دیروز در تولد حاج مجید رضائیان وقتی در کنار رزمندگان گردان با اصواتی!!! از عمق دل هایمان برای چشم هایِ دل مجید ارسال کردیم، حال مان خیلی خوش بود، گویی به آن آرزویی که گاهی نهیب مان می زند،رسیده بودیم و تمام نداشته هایمان را با خاطرات آن روز ها و شیرینی لحظه های وداع، کَسی عوض کرده بود!!! و آن کَس خود، شهید زنده بود و از تبار فرشتگان، به نام “”مجید””…..…
🙏 🙏 🙏 🙏 🙏 🙏 🙏 🙏