پیام آقای محمد عیوض زاده
در فراق دوست و همرزمشان؛ مرحوم حاج حسن ابراهیمی
السلام علیک یا انصار دین الله
با عرض سلام و ادب
پرواز ملکوتی و مظلومانه ذاکرالحسین(ع)،مداح مخلص و بی ادعا حاج حسن ابراهیمی را خدمت تمام همرزمانشان تسلیت عرض میکنم.
بنده افتخار همرزمی و دوستی با ایشان را در سال ۱۳۶۵ در تیپ ۶۳ خاتم الانبیاء(ص) داشتم. نوای ملکوتی و سوز صدا و حال دعای ایشان در مراسم صبحگاه مقرّ تیپ ۶۳ در اهواز را هرگز فراموش نمیکنم.
از معرفت و مرام ایشان فقط این اندازه ذکر کنم که
زمانیکه ایشان باخبر شده بودند که حقیر مجروح شده ام، شب‌هنگام با آیفا بدون چراغ تا آبادان آمد و پرسان پرسان مرا در بیمارستان طالقانی پیدا کرد. و من شرمنده معرفت و محبت های ایشانم چون با توجه به محدودیت های مربوط به بیماری کرونا و اقامتم در انگلستان امکان سفر و حضور بر سر مزار پاکش را نداشتم.
خیلی با معرفت و با محبت بود…
تا چند روز قبل از رحلتش، با ایشان در تماس بودم و زمانیکه بعد از چند روز نگرانش شدم و با شماره ایشان تماس گرفتم، از فرزندشان “آقا مجتبی” خبر آسمانی شدنش را شنیدم.
دنیا روی سرم خراب شد… هنوز رفتنش را باور نمیکنم.
خواندن خاطرات همرزم ایشان در گردان علی اکبر(ع) و دیدن تصاویر ایشان برایم خیلی با ارزش بود.
برای همگی شما عزیزان آرزوی سلامتی و توفیق و صبر دارم.
عکسهای یادگاری ایشان را که در ایام نقاهت مجروحیت در سال های ۶۵ و ۶۶ برایم از منطقه ارسال کرده بود، را به پیوست تقدیمتان میکنم.
کوچک شما
محمد عیوض زاده
